ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Το επόμενο διάστημα θα ακούσουμε πολλά περί Ηθικής: στις επιχειρήσεις, στους πολιτικούς και την πολιτική, στους δημοσίους και άλλους υπαλλήλους, στους λογιστές και δικηγόρους, τραπεζικούς και ‘συνεργατικούς’, ελεγκτές, επιθεωρητές και λοιπούς. Το θέμα μας όμως είναι ΠΩΣ κρίνουμε την Ηθική και ΤΙ είναι Ηθικό και τι όχι.
Η Ηθική σε πολλές επιχειρήσεις είναι όρος παρεξηγημένος, κρυμμένος πίσω από πολιτικές μικρών γραμμάτων σε συμβόλαια, βραχυπρόθεσμη εκμετάλλευση των πελατών, συνεργατών και του προσωπικού.
Είναι ηθικό οι μέτοχοι να μην γνωρίζουν τις πράξεις των διευθυντών τους;
Είναι ηθικό να κρύβουμε την αλήθεια με γνώμονα το ‘Κοινό Καλό’;
Πόσο ανήθικο (και παράνομο) είναι να μην εκδίδουμε τιμολόγια ή αποδείξεις;
Πόσο ανήθικό είναι να σχολνάς στις 2:30 και να είσαι στο σπίτι σου στις 2:00;
Πόσο ηθικό είναι να μην τηρείς τις υποσχέσεις σου;
Πόσο ανήθικο είναι να λέμε απλά ‘Συγνώμη, Λάθος’ και να συνεχίζουμε ότι κάναμε και πριν;
Η μέτρηση της Ηθικής εναπόκειται στον κάθε ένα από εμάς. Είναι το αποτέλεσμα των γνώσεων, εμπειριών, ανατροφής και ευθυνοφοβίας μας.
Συνήθως οι ανήθικοι στηρίζονται και δικαιολογούνται μέσω της νομιμότητας, αφού πολλές φορές το ανήθικό μπορεί να είναι νόμιμο και αφού είναι νόμιμο μπορεί να είναι αποδεκτό, και άρα, ηθικό.
Ηθική δεν είναι να γράφεις στην ιστοσελίδα σου ότι σέβεσαι τους πελάτες και το προσωπικό σου, δεν είναι απλά να υιοθετείς ‘Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη’ (άλλο φρούτο και αυτό), δεν είναι το χαμόγελο και οι καλοί τρόποι, δεν είναι το ‘εγώ στραβώνω και πουλώ και εσύ έβλεπε και αγόραζε’.
Ηθική είναι το πόσο καλά νιώθουμε με τις πράξεις μας, επιχειρηματικές και προσωπικές. Ηθική είναι το να μπορείς να κοιτάξεις τους πελάτες, προμηθευτές, συνεργάτες και προσωπικό σου στα μάτια και να πεις την Αλήθεια όσο σκληρή και να είναι.
Μερικά παραδείγματα που εγώ πιστεύω ότι είναι περισσότερο Ανήθικα παρά Ηθικά:
1. Ανήθικο είναι να είσαι δημόσιος υπάλληλος και να κάνεις και δεύτερη, αφορολόγητη δουλειά. Μια Ανήθικη κοιμισμένη Επιχείρηση (Κράτος), ένας Ανήθικος Υπαλληλίσκος και ένας ‘Ανηθικότατος’ Ιδιώτης που προσλαμβάνει.
2. Ανήθικό είναι να έχεις κρυφές χρεώσεις στα τιμολόγια σου. Πόσο δύσκολο είναι να δώσεις μια σωστή και σταθερή τιμή στον πελάτη σου και να μην στηρίζεσαι σε κολπάκια για να χρεώσεις ακόμα λίγα Ευρώ;
3. Ανήθικοι είναι οι Μακροσκελής δικηγορικοί όροι, γραμμένοι με μικρά γράμματα στα συμβόλαια σου. Και πάλι, πόσο δύσκολο είναι να γράψεις απλούς, κατανοητούς όρους;
4. Ανήθικό είναι να υπόσχεσαι ότι μπορείς να κάνεις κάτι που δεν μπορείς ή δεν ελέγχεις. Ένας γιατρός που υπόσχεται θεραπεία, μια διαφημιστική που υπόσχεται χιλιάδες πελάτες, ένας Σύμβουλος που υπόσχεται σίγουρη Βελτίωση, ένας Developer που υπόσχεται Τίτλους και υψηλή τιμή μεταπώλησης.
5. Ανήθικο είναι να κατηγορείς τους ανταγωνιστές σου. Απλό και εύκολο αλλά τόσο κοινό.
6. Ανήθικο είναι να σαμποτάρεις τους ανταγωνιστές σου. Αλλά, πόσο ανήθικο ή ηθικό είναι να τους καρφώνεις για κάτι που έκαναν; Μπορείτε να διακρίνετε την διαφορά;
Απλή μέτρηση Ηθικής:
Πριν κάνετε κάτι το οποίο έχετε αμφιβολία αν είναι ηθικό ή όχι, σκεφτείτε πως θα νιώθατε αν η πράξη σας ήταν την επόμενη μέρα στο πρωτοσέλιδο της μεγαλύτερης Εφημερίδας της Χώρας σας και την διάβαζαν όλοι οι πελάτες, οι προμηθευτές, οι ανταγωνιστές και οι φίλοι σας.
Αν δεν θα είχατε κανένα πρόβλημα με αυτό, ίσως η πράξη σας να είναι πολύ περισσότερο Ηθική παρά Ανήθικη.
Πόσοι από εσάς φοβάστε να δείτε τις πράξεις ή παραλείψεις σας, πρωτοσέλιδο σε μια εφημερίδα;
Νίκος Χριστοφόρου
Σύμβουλος Επιχειρήσεων