Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΡΙΝΟΥ

Το μέγα θέμα των ημερών (μετά το ΣΑΠΑ, που είναι πολιτικό θέμα) είναι φυσικά αν θα κλείσουν ή όχι οι Κυπριακές Αερογραμμές. Οι τεχνοκράτες παιδεύουν τα νούμερα αλλά δεν τους βγαίνουν, οι Πολιτικοί άρχισαν να μετρούν ήδη χαμένους ψήφους, το προσωπικό φωνάζει κάτι για εθνικό χρέος να κρατήσουμε ανοιχτή την εταιρία (δεν το πολυκατάλαβα αυτό) και φυσικά οι πιλότοι μουρμουρούν κάτι ακαταλαβίστικά περί λαθών, επενδυτών, αμαρτιών και κάτι τέτοιο.

Το μόνο παράδειγμα που χρειάζεστε για να καταλάβετε ότι πολλά πράγματα δεν λειτουργούν σωστά στις ΚΑ είναι το εξής: χρεώνουν πολύ περισσότερα από τους άμεσους ανταγωνιστές τους, παρουσιάζουν συνεχώς ζημιές ενώ οι ανταγωνιστές της που χρεώνουν πολύ λιγότερα, παρουσιάζουν κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων. Simple facts.

Η κατάληξη μάλλον θα είναι μία: ίδια με αυτή της EuroCypria που έκλεισε σε μια νύχτα, βγήκε το προσωπικό και οι συντεχνίες στους δρόμους να φωνάξουν και μετά από μια εβδομάδα το θέμα ξεχάστηκε. Επίσης το προσωπικό της φώναζε ότι τώρα, με μειωμένο ανταγωνισμό, οι επιβάτες θα πλήρωναν ακριβότερα εισιτήρια. Οι πρώην πελάτες της EuroCypria χαμογέλασαν και έκλεισαν το εισιτήριο τους από το Internet.

Το θέμα μας δεν είναι να επινοήσουμε ακόμα μια ευφάνταστη πρόταση για τη διάσωση της εταιρίας, όπως η ευφάνταστη δικηγορολογιστική μεταβίβαση του λογότυπου και brand στο κράτος, αλλά να συνειδητοποιήσουμε το αυτονόητο και αναπόφευκτο: θα κλείσουν. Ο μεγάλος καταλύτης, η ελεύθερη οικονομία και ο ανταγωνισμός σε συνδυασμό με τη παύση παροχής βοήθειας από το κράτος ανέδειξαν τα προβλήματα και επέφεραν το μοιραίο.

Τυχόν αναφορές σε επενδυτές μόνο γέλια θα έπρεπε να μας φέρνουν. Ποιος ηλίθιος θα έρθει να επενδύσει σε μια εταιρία με τεράστια χρέη, υψηλούς μισθούς, υπεράριθμο προσωπικό, χαμηλή παραγωγικότητα, δικαστικές εκκρεμότητες με την ΕΕ, παμφάγες συντεχνίες, διαρκώς συρρικνωμένες πωλήσεις και καθόλου περιουσιακά στοιχεία, όταν το μόνο που έχει να κάνει είναι να περιμένει, και αυτή θα κλείσει από μόνη της; Ακόμα και η Ryanair και Aegean πιστεύω ότι μπήκαν στη συζήτηση μονό και μονό για να δείξουν ότι ενδιαφέρονται, να καθυστερήσουν την υπόθεση μέχρι η εταιρία να καταρρεύσει από μόνη της, και μετά, να έρθουν και να καλύψουν το κενό χωρίς να επενδύσουν ούτε ένα ευρώ.

Οι ΚΑ απέτυχαν να διακρίνουν έγκαιρα τις αλλαγές που έρχονταν και έμειναν στον τόπο. Το προσωπικό της φωνάζει ότι πρέπει να σωθούν όχι γιατί νοιάζονται για τους πελάτες τους αλλά γιατί νοιάζονται για τις θέσεις εργασίας τους, όπως ακριβώς φωνάζουν οι δάσκαλοι που δεν τους νοιάζει για το αν οι μαθητές θα μάθουν κάτι αλλά θέλουν τα πράγματα να παραμείνουν όπως έχουν, οι γιατροί του δημοσίου που δεν τους νοιάζει η υγεία και ή εξυπηρέτηση των ασθενών αλλά τα κεκτημένα τους.

Ας έρθουν οι φοιτητές πίσω για τις γιορτές και τις κλείνουμε με τον νέο χρόνο. Τα αγρινά στα βουνά και οι ΚΑ στα βιβλία Ιστορίας.

Μάθημα προς επιχειρηματίες: όλα αλλάζουν πάντα. Το κόλπο είναι να προσαρμοστείς.