ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΟΥΜΕ
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος καταλύτης για να αλλάξουμε από την αποτυχία.
Απλή αποτυχία, μηδέν, χάσιμο, Zero. Όχι μεσαίες λύσεις και δικαιολογίες, αναλύσεις. Μελέτες, σύμβουλοι και παρασυμβούλοι, assessments, επιτροπές, έρευνες, ανακρίσεις και άλλες μπούρδες. Αποτυχία. Παίξαμε και χάσαμε. Μας νίκησαν, μας διέλυσαν, μας έσπασαν τα κόκκαλα, χάσαμε πολλά ή χάσαμε τα πάντα.
Αποτυχία.
Ακόμα και οι καλύτερες επιχειρήσεις αποτυγχάνουν και τα παραδείγματα είναι άπειρα. Ακόμα και η καλύτερη ομάδα ποδοσφαίρου δέχεται τέρματα, και ήττες ακόμα. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι, πιο επικίνδυνοι, θανατηφόροι και θαυμάσιοι θηρευτές/κυνηγοί της φύσης, αποτυγχάνουν. Και αποτυγχάνουν πολύ, και συχνά. Ακόμα και ένα λιοντάρι, ο βασιλιάς των ζώων, έχει ένα ποσοστό αποτυχίας κοντά στο 9/10. Ναι, 9 στις 10 φορές αποτυγχάνει να αρπάξει το θήραμα του, υποχωρεί, τραυματίζετε, τρέχει να ξεφύγει. Αλλά όταν τα καταφέρνει, είναι και πάλι ο Βασιλιάς.
Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που προέκυψε στην Κυπριακή Οικονομία ακλουθώντας λάθος δρόμο και εξετάζοντας λάθος αιτίες. Το οικονομικό πρόβλημα, σαν αποτέλεσμα της Κοινωνικής και Πολιτικής Κρίσης, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μαθηματικά, οικονομικά, λογιστικά, ταμειακά ή ‘Τροικανικά’. Παραβλέπουμε τις γενεσιουργές πραγματικές αιτίες που μας οδήγησαν μέχρις αυτού του σημείου και που είναι πιο βαθιές, διαχρονικές, ανθεκτικές και επικίνδυνες από κάθε πρόβλημα cash flow, εισπράξεων, μείωσης εξόδων και άλλα παρομοίων ‘φαρμάκων’.
Δεν έχει καμία σημασία να θεραπεύουμε τον ασθενή απλά και μόνο για να πάει σπίτι του και να έρθει την επόμενη εβδομάδα πιο άρρωστος από πριν. Έτσι, και για την κυπριακή Οικονομία, για να μας γίνει το πάθημα μάθημα, απαιτείται το πάθημα να είναι τεράστιο, συνταρακτικό, να μας κάνει να κλαίμε και να πονέσουμε ούτος ώστε το μάθημα να μας καρφωθεί στο μυαλό και να μην το ξεχάσουμε ποτέ.
Όπως κάθε επιχείρηση έτσι και το Κράτος αλλά και η Κοινωνία μας, κάποτε χρειάζεται να αποτύχουν απλά για να καταλάβουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, κάποιος μας είπε ψέματα, κάπου τραβήξαμε πολύ το σχοινί. Μια στάση πληρωμών από το κράτος, μια τράπεζα που κλείνει, ένα ποσοστό ανεργίας κοντά στο 20%, ίσως να είναι ο καταλύτης, το κάλεσμα που χρειαζόμαστε και το μήνυμα που περιμένουμε και πρέπει να βιώσουμε για να εμπεδώσουμε ότι κάτι κάνουμε λάθος.
Μόνο όταν η ράχη μας βρίσκεται στον τοίχο μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα και να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Μόνο τότε θα καταλάβουμε ότι όταν ζητάμε από τους πολιτικούς, και αυτοί δίνουν, βασικά βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Με μια αποτυχία μπορεί να καταλάβει μια επιχείρηση ότι πρέπει να αλλάξει, να συμβιβαστεί, να προσαρμοστεί και να προχωρήσει μπροστά.
Ακόμα και τότε όμως, μέσα από μια αποτυχία, μπορούμε να βρούμε λύσεις. Μπορούμε να αναδιπλωθούμε, να κάνουμε τις αλλαγές που πονάνε αλλά χρειάζονται, να δεχτούμε θυσίες που θα μας κάνουν πιο δυνατούς και να εμπιστευτούμε άτομα που λένε την αλήθεια και όχι άτομα που επιδιώκουν τις καρέκλες και την φήμη, εφαρμόζουν θεωρίες και λύνουν προβλήματα πίσω από γραφεία.
Μου αρέσει, πραγματικά, η σημερινή κατάσταση της οικονομίας. Η αβεβαιότητα, ο πεσιμισμός, οι θεωρίες συνομωσίας, οι αλληλοκατηγορίες πολιτικών, επιχειρηματιών, συνδικαλιστών, εργαζομένων, καταναλωτών, ανέργων, συνταξιούχων. Λατρεύω, και περιμένω με ανυπομονησία, την άφιξη της Τρόικας. Όχι σαν σωτήρες αλλά σαν αυστηρούς Τιμωρούς. Μόνο τότε θα πάθουμε και θα μάθουμε ένα μάθημα που θα μας μείνει και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Τα ίδια ισχύουν και για τις επιχειρήσεις. Μεσαίες και χαλαρές λύσεις σε ακραίες καταστάσεις δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Πάντα θα βρίσκουμε τρόπους να δικαιολογήσουμε τα λάθη μας, να φταίξουμε κάποιους άλλους, να κάνουμε μελέτες για την μετριότητα μας. Κάποτε χρειάζονται δραστικότατες αλλαγές, και καμιά αλλαγή δεν είναι πιο δραστική από αυτή που προέρχεται από μια αποτυχία.
Μην φοβάστε την αποτυχία. Είναι κάτι το φυσικό. Αυτό που πρέπει να φοβάστε είναι η εγκατάλειψη.
Σε καιρούς κρίσης μπορεί να χρειαστεί να οπισθοχωρήσετε αλλά δεν πρέπει να τα παραιτήσετε όλα και να παραδεχτείτε την τελειωτική και μόνιμη ήττα σας.
Ίσως το καλύτερο πράγμα που μπορεί να μας τύχει τώρα να είναι μια αποτυχία.
Καιρός να δείτε και παραδεχτείτε τα λάθη σας, να οργανωθείτε ξανά, να γλύψετε τις πληγές σας, να ξεκουραστείτε και να επιτεθείτε, ξανά.
Εσείς αποτύχατε πρόσφατα;
Νίκος Χριστοφόρου
Σύμβουλος Επιχειρήσεων